1 Mayıs 1977 Taksim Meydanı: Unutulmaz Bir Günün Hikayesi
1 Mayıs 1977, İstanbul Taksim Meydanı’nda gerçekleşen kutlamalar, tarihin en karanlık ve trajik 1 Mayıs olaylarından biri olarak kayıtlara geçmiştir. O gün, baharın taze nefesi şehrin üzerinde dolaşırken, on binlerce insan, işçi hakları ve daha adil bir toplum için meydana akın etmişti. Her köşeden gelen sloganlar, marşlar ve pankartlarla meydan renkli bir direniş panayırına dönüşmüştü.
Günün erken saatlerinde her şey umutlu ve barışçıl başlamıştı. İşçiler, öğrenciler, kadınlar, çocuklar; omuz omuza, el ele vermişti. Meydan dolup taşarken, farklı kesimlerden insanlar bir araya gelmiş, tek yürek olmuşlardı. Ancak öğle saatlerine doğru atmosfer gitgide gerilimli bir hale büründü.
Hiç beklenmedik bir anda, meydanın çeşitli noktalarından ateş açıldı. Panik ve kargaşa içinde insanlar kaçışmaya başladı. Nereden geldiği belli olmayan kurşunlar, ne yazık ki birçok masum insanın hayatını kaybetmesine neden oldu. Meydan, bir anda bir savaş alanına dönüşmüştü. Toprak, kanla bulanmış ve hava, acı çığlıklarla yankılanmıştı.
Gün sonunda, resmi olmayan rakamlara göre 34 kişi hayatını kaybetmiş ve yüzlerce kişi yaralanmıştı. Olayların ardından Türkiye’de uzun yıllar boyunca 1 Mayıs kutlamaları yasaklandı ve Taksim Meydanı bu anlamda bir simge haline geldi. 1 Mayıs 1977, hem Türkiye işçi hareketi için hem de Türkiye tarihi için unutulmaz bir yara olarak hafızalarda yer etti. Bu olay, sadece kayıpların acısını değil, aynı zamanda birlik ve beraberlik ruhunu da derinden etkiledi. Bu karanlık gün, adalet arayışının ve insan hakları mücadelesinin ne kadar zor ve önemli olduğunu bir kez daha gösterdi.