Köylüleri defalarca kandıran çoban ve çobanın üzüntüsü.

Günlerden bir gün, uzak bir ülkede, küçük, şirin bir köy varmış. Bu köyde hiç kimse yalan söylemezmiş, biri hariç. O da küçük çoban.

Küçük çoban, her zaman arkadaşlarına şaka yaptığını sanarak yalanlar söylermiş. Bir gün, çoban sürüsünü alıp meraya götürmüş. Koyunlar, kuzular otlaya dursun, bizim çoban da can sıkıntısından ne şaka yapacağım diye düşünmeye başlamış. Aslında şaka değil, onun şaka sandığı şey yalanın ta kendisiymiş.

Birden aklına, köylülere bir şaka yapayım da eğleneyim diye düşünmüş. Hemen köylülere seslenmiş;

– İmdat, İmdat! Yetişin ahali, kurt sürüsü kuzulara saldırıyor, yardım edin, yetişin!..
Köyde kim var, kim yok eline almış taşı, sopayı, doğru koşmuşlar çobanın sesine. Çobanın yanına vardıklarında, bir de ne görsünler? Kuzular, koyunlar otlanıp eğlenmiyorlar mı? Anlamışlar çobanın yalan söylediğini. Çobana çok kızmışlar. Ama bizim çoban şaka yaptığını söyleyerek gülmeye devam etmiş.

Aradan birkaç gün geçmiş, çoban yine.

– İmdat! Yetişin dostlar, kurtlar sürüye saldırıyor yetişin, yardım edin!..

Köylüler, belki bu defa gerçektir diye düşünmüşler, yine koşa koşa çobanın yanına varmışlar. Ama yine çoban alaycı alaycı gülmeye devam ediyormuş. Köylüler bu defa çok kızmışlar, aralarında sözleşmişler, bir daha bu yalancıya asla inanmayacağız, demişler.

Bir gün, yine çoban kuzuları otlatırken sürüye gerçekten kurtlar saldırmış. Çoban ne kadar bağırmış, çağırmışsa da ona inanan olmamış. Köylülerin  güvenini yitirdiğinden, bütün koyunlarını, kuzularını kaybetmiş. Yaptığı şeyin şaka olmadığını, yalan olduğunu anlamış ama iş işten geçmiş…

Yalan söylemek, eğlendirici de olsa, kişinin kendisine zarar verir.

Değerli dostlar,

Sizlere daha kaliteli içerikler sunabilmemiz için lütfen Youtube kanallarımıza Abone Olunuz.

|   Masal Kanalı   |   Türkçe Hikâye Kanalımız   |   İngilizce Hikâye Kanalımız   |